Geostatystyka i analiza przestrzenna
dla III roku Geografii specjalność Geoinformacja

Adresy

Ostatnia aktualizacja: 18 maja 2010, g.21.00

Globalna sieć komputerowa to prawdziwa kopalnia informacji. Każdy jej przegląd pod kątem określonego tematu jest zawsze niekompletny i już w momencie jego tworzenia także nieaktualny. Wszystkie podane dalej adresy internetowe zostały sprawdzone 10 maja 2010 r.

  1. Punktem wyjścia dla każdego poszukiwacza wiedzy z zakresu geostatystyki powinien być adres www.ai-geostats.org czyli "A Web Resource for Geostatistics and Spatial Statistics". Prowadzone są w nim miedzy innymi następujące działy: FAQ (Frequently Asked Questions ), Dane (Data ), Oprogramowanie (Software), Artykuły (Papers), Książki (Books), Konferencje (Conferences), Kursy (Courses), Ludzie (People), Praca (Jobs), Łącza (Links), Wydarzenia (Events). Przy serwerze działa także lista dyskusyjna ai-geostats, gdzie nowicjusz może zapytać fachowców o tajniki geostatystyki. Twórcą serwisu, istniejącego już ponad 10 lat, jest Grégoire Dubois, pracownik EU JOINT RESEARCH CENTRE - wspólnej instytucji naukowej państw Unii Europejskiej.
  2. Centrum Geostatystyki na Paryskiej Szkole Górniczej (Centre de Geostatistique de l'Ecole des Mines de Paris ):
    Tutaj narodziła się, przy wydatnym udziale Georgesa Matheron'a (1930-2000), nowa nauka. Pod powyższym adresem udostępnione są w postaci elektronicznej dziesiątki klasycznych prac z zakresu podstaw teoretycznych i zastosowań geostatystyki poczynając od lat 50-tych XX wieku. Wynika z nich, że termin "Geostatystyka" został wprowadzony około roku 1956, a "Kriging" - 1960.
  3. Centrum Szacowania Złóż na Uniwersytecie Stanforda (Stanford Center for Reservoir Forecasting):
    Jest to bardzo dynamiczna grupa badawcza kierowana przez André Journela, ucznia Matherona. W ścisłym związku z zapotrzebowaniem praktyki gospodarczej, głównie przemysłu wydobywczego, rozwijane są tam od blisko trzydziestu lat nowe techniki, a nawet działy geostatystyki. Byli i aktualni pracownicy SCRF są autorami bardzo popularnego oprogramowania: bibliotek procedur geostatystycznych GsLib, GUTLIB, GsTL oraz programu SGeMS.
  4. Portal internetowy firmy Statios LLC:
    Głównym produktem tej firmy jest WinGsLib - graficzna nakładka (interfejs) ułatwiający korzystanie z biblioteki GsLib. Jest tam także bezpłatnie udostępniana skompilowana, napisana w Fortranie 90, najnowsza wersja biblioteki oraz sporo materiałów szkoleniowych.
  5. Przewodnik analizy geostatystycznej (Geostatistical Analysis Tutor):
    Strona prowadzona jest przez byłego doktoranta Zakładu Geologii i Inżynierii Geologicznej Szkoły Górniczej w Golden w stanie Kolorado. Jest to bardzo użyteczny dla nowicjuszy (znających język angielski) przewodnik podstaw geostatystyki dotyczący głównie modelowania struktury przestrzennej.
  6. Firma Geovariances znajdująca się Avon Cedex we Francji. Jest ona wraz Ecole Des Mines de Paris producentem najbardziej znanego komercyjnego programu geostatystycznego - Isatis. Pod adresem tym jest także dostępne wiele opracowań ilustrujących różnorodne zastosowania geostatystyki.
  7. Międzynarodowa Asocjacja Geologii Matematycznej (International Association of Mathematical Geology):
    IAMG to wydawca trzech bardzo ważnych czasopism publikujących prace z zakresu teorii i zastosowań geostatystyki: Mathematical Geosciences (do roku 2008 Mathematical Geology), Computers & Geosciences i Natural Resources Research. Oprócz innych wartościowych zasobów pod adresem tym dostępne są kody programów komputerowych opisywanych w CG.
  8. Australijskie Centrum Precyzyjnego Rolnictwa (Australian Centre for Precision Agriculture):
    Grupa badawcza związana z Uniwersytetem w Sydney, a kierowana przez Alexa McBratneya, zajmująca się problematyką kartowania gleb i analizy przestrzennej ich właściwości oraz plonów do celów precyzyjnego rolnictwa. Jej członkowie są autorami wielu bardzo użytecznych programów komputerowych, z których najbardziej znany jest VESPER. Jest jedyny aktualnie dostępny publicznie program realizujący automatycznie lokalne estymacje (w ruchomym oknie). ACPA na swojej stronie udostępnia też szereg ważnych, a trudno dostępnych publikacji.
  9. Strona internetowa Pierra Goovaertsa:
    Jest to jeden z najbardziej produktywnych i najczęściej cytowanych geostatystyków (Hengl i in. 2009, Zhou i in. 2007). Jego prace są również względnie przystępnie napisane, co dla wielu osób jest bardzo ważne. Udostępnia on poprzez swoją witrynę dziesiątki własnych publikacji, prezentacje komputerowe, kody napisanych przez siebie programów oraz zbiory danych wykorzystywane w najbardziej znanych pracach.
  10. Podręcznik "Geospatial Analysis. A Comprehensive Guide to Principles Techniques and Software Tools" autorstwa Micheala de Smitha, Michaela Goodchilda, Paula Longleya:
    Jest on dostępny zarówno w postaci drukowanej, pliku PDF, jak i w sieci i zawiera obszerne omówienie metod geostatystycznych. Bogate są również dodatkowe materiały dydaktyczne które można skopiować z tej lokalizacji.
  11. Kurs geostatystyki i modelowania przestrzennego przeprowadzony na Duńskim Instytucie Nauk Rolniczych w marcu i kwietniu 2003 roku:
    Bardzo dobrze opracowane i bogate materiały kursu, zarówno wykłady, jak i opisy ćwiczeń są dostępne w sieci.
  12. Materiały do kursu z geostatystyki prowadzonego przez Edzera Pebesmę na Uniwersytecie w Münster:
    Ten sam badacz jest twórcą jednego z najbardziej znanych programów komputerowych do analiz geostatystycznych gstat. Gstat istnieje w wielu mutacjach: jak samodzielny program, moduł do S-Plus i R oraz popularnego pakietu GIS - Idrisi.
  13. Materiały do kursu geostatystyki prowadzonego przez D.G. Rossitera z Międzynarodowego Instytutu Nauk Geoinformacyjnych i Obserwacji Ziemi w Enschede w Holandii (International Institute for Geo-information Science&Earth Observation):
    Oprócz typowych materiałów dydaktycznych znajdują się pod tym adresem pliki Excela z zawartością ilustrującą działanie najważniejszych algorytmów estymacji i symulacji geostatystycznych.
  14. Warto też zwrócić uwagę na kilka obszerniejszych publikacji dostępnych bezpłatnie w sieci. Z godnych uwagi można polecić opracowanie przygotowane przez inżynierów z armii USA, które choć już w niektórych fragmentach zdezaktualizowane (rok 1997), to jednak zawiera wiele interesujących materiałów z podstaw geostatystyki. Znacznie nowsza, bo z 2004 roku, jest publikacja przygotowana w Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (United States Environmental Protection Agency). Zawiera ona praktyczne omówienie różnych metod interpolacyjnych stosowanych do tworzenia map wskaźników jakości środowiska, ze szczególnym uwzględnieniem zwykłego krigingu. Bardzo wartościowa jest również obszerna prezentacja pod tytułem "Wprowadzenie do geostatystyki" (Introduction to Geostatistics) autorstwa Hansa Wackernagla i Laurenta Bertino. Nie tylko klimatologów mogą zainteresować raporty przygotowane w programie COST-719 (The use of GIS In climatology and meteorology). Należą do nich między innymi: (Tveito, Schöner 2002) i http://www.knmi.nl/ samenw/cost719/documents/ECSN_GIS2.pdf. Opisy metody geostatystycznych stanowią istotną ich część. Pod auspicjami programu Radioactive Environmental Monitoring (REM) realizowanego w Institute for Environment and Sustainability który wchodzi w skład Joint Research Centre Komisji Europejskiej zorganizowano w 1997 roku Porównanie Metod Interpolacji Przestrzennych (Spatial Interpolation Comparison 97). Ponad 1/3 z porównywanych metod stanowiły różne algorytmy geostatystyczne. Podsumowanie wyników znajduje się w obszernej publikacji dostępnej pod tym adresem.