Przyroda Polska charakteryzuje się dużą bioróżnorodnością i występowaniem osobliwych pod względem przyrodniczym i krajobrazowym ekosystemów.
Na różnorodność świata zwierząt składa się 33 066 gatunków zwierząt, w tym około 31 000 gatunków bezkręgowców, oraz około 600 gatunków kręgowców, wśród których 434 gatunki rozmnażają się na terenie Polski. Zdecydowana większość kręgowców objęta jest ochroną prawną. Na uwagę zasługują sukcesy Polski w zakresie ochrony gatunków zagrożonych: restytucja żubra, bobra i łosia oraz utrzymanie jednej z największych w Europie populacji wilka.
W celu zachowania cennych, a niekiedy wręcz unikalnych walorów przyrodniczych Polski stworzono system obszarów chronionych, rozwijany szczególnie od II połowy lat 80-tych.
Powierzchnia obszarów chronionych, obejmujących ponad 29% powierzchni kraju, wzrosła w ciągu ostatnich 15 lat ponad sześciokrotnie. W tym okresie siedmiokrotnie wzrosła liczba i powierzchnia parków krajobrazowych, ponad 1,5-krotnie zwiększyła się liczba parków narodowych (w samym tylko 1996 roku utworzono dwa nowe parki) i liczba rezerwatów. Dane te odzwierciedlają stopień zaangażowania Państwa w działania na rzecz ochrony przyrody.
Zapewnienie odpowiedniej skuteczności działań w dziedzinie zachowania różnorodności biologicznej wymaga także współdziałania na poziomie międzynarodowym.
Polska bierze aktywny udział w licznych międzynarodowych przedsięwzięciach i programach na rzecz ochrony przyrody w Europie i na świecie, a także jest inicjatorem współpracy w tej dziedzinie z najbliższymi sąsiadami. Nasz kraj uczestniczy m.in. w tworzeniu europejskiej sieci obszarów chronionych (Natura 2000, ECONET).
Inną międzynarodową inicjatywą jest program MaB (Man and Biosphere), któremu patronuje UNESCO. Zgodnie z jego założeniami tworzona jest światowa sieć rezerwatów biosfery, do której w Polsce należy 7 obiektów: jeden rezerwat przyrody (“Jezioro Łuknajno”) i sześć parków narodowych, w tym trzy wchodzące w skład transgranicznych obszarów chronionych.