Przejście przez góry wzdłuż południowej granicy Polski

MENU Raport końcowy Informacje wstępne Czas wyprawy Droga Trochę liczb Noclegi Wyżywienie Wyposażenie Komunikacja Zdrowie Dokumentacja Nasz dzień Zamiast zakończenia Strona główna Trasa Wojciech Rosik Patronat medialny: Gazeta Wyborcza Aktualizacja: 10 stycznia 2003

Raport końcowy Wyposażenie uczestników wyprawy Przyznać muszę, że nie było na najwyższym poziomie. W jednym przypadku dobór ciuchów był wielkim nieporozumieniem i tylko super warunkom atmosferycznym delikwent zawdzięczał to, że dotrwał do końca swoich dni na wyprawie. Większość z nas posiadała wysokie, ponad kostkę, buty. Rzadko były to buty markowe. Obuwie niskie też było reprezentowane na szlaku, ale to nie powinien być powód do dumy dla ich właścicieli, że w takich papciach udało im się dojść tam dokąd doszli. Należy sobie jasno powiedzieć, że do uprawiania prawdziwej turystyki górskiej konieczne są buty wysokie, na wibramie, wykonane z materiałów o najwyższej jakości i produkowane przez znane firmy z tej branży. W adidasach i ich podróbkach można najwyżej iść drogą nad reglami lub przez dolinę Kościeliską. Niewielu z nas posiadało skarpety i koszulki przeciwpotne. Nie wszyscy mieli bluzy z polaru. Lepiej sytuacja wyglądała jeżeli chodzi o okrycia przeciwdeszczowe, chociaż i tu można było spotkać tradycyjne zestawy, które można kupić w kiosku Ruchu za 5 złotych. Zresztą dla osób, które miały spędzić na wyprawie wyznaczone 6 dni, taki zestaw wyposażenia mógł wystarczać. Niemniej powinny one zadbać o to, by w najbliższym czasie dokupić brakujące przedmioty. Plecaki posiadali wszyscy członkowie wyprawy, z tym, że jeden z nich raczej nazwałbym dużym chlebakiem, bo takie miał wymiary. ... ciąg dalszy ...